Fikir,
bir alma verme mücadelesi, kafa duvarlarının tam içinde. İnsan beşleri ile şaşan bir unutkan Arabî kültürde. Varlık anlamsız “O(d)”nsuz közleşmiş könüllerde! Hey haat ki şey denen eşyacıklar unutulmuş tozlu raflarında. Hem ide “talihsiz tarih”te.
Köyden kente göçen bu veletler muamması derin sessizlikler içinde tefekküründen uyanmış “dev”leşemeyen bücürlere fısıldamış üzere iken adeta “faithwhisper” gibi Frenk filmlerinde … Demişler, sen necensen ki ey “Velet” bize böyle eylersen derun ve maderun nutuklar okudun!! Bir cevap yok velette çün cevap bir sataşma idur artık lazım ki hal dili bizlere. Sineler bitap ve harabat ehli defolundu bu zakirler ülkesinde…
İlk derlendiğinde adı “Yalanlarla Aptallığa ve Korkaklığa Karşı Kavgayla Geçen Dört Buçuk Yıl” olan Almancadaki adıyla “Mein Mampf” ve Türkçedeki adıyla “Kavgam” kitabı Hitlerin hayali olan “Filozof Diktatör” olma yolundaki ilk adımıydı
Yalan söylemek hafıza işidir. Ne zaman, nerede kime ve de neler söylediğini hatırlamanız gerekir. Bu üç denklem: “zaman, mekan ve düş”. Hadi terten düşünüp hek (hack) yapalım. Yalanın tersi bilinen dünyada “doğrudur”. Doğru için gereken tek şey onun yalan olmamasıdır. Bu halde zamana, mekana ve kişilere göre demişmez. Değişmeli mi peki? Bilinen dünyada hayır, değişmemeli. Başka bir dünya var mı? Maalesef bilinen dünya sadece bir hayalden ibaret bir hakikat. Nasıl yani demeyiniz zira siyaset kelimesi her şeyi açıklamakta…
İnsan,
birbirine muhtaç, bağsızlığı arayan bir bağımlı ve yargıçların başı… Seçimler ile var olan varlıkların en tuhafı, kararları ile ispatmakta zorluk çektiği, evrene ait olmayan kâder organizmantiriğin kısmi yazarı bu insan. Velhasılı denilinerek geçilemeyecek, algıyı icat edip yöneten ama yalanına inanarak tapan kendi doku ve organizması için diğer organları hiçe sayarak oluşturduğu sanal mı gerçek mi kestiremediği bir bilmecede boğulma keyfinde olan bu evrende yalnızlığını ilan eden bu yadsıma şahıdır bizler.